Mijn reis begon toen ik terug kwam in Nederland en wat heb ik ervan genoten.
Na 10 jaar in Duitsland te hebben gewoond, was het opnieuw in Nederland vestigen zwaarder dan ik mij had voorgesteld. Ik ben geen immigrant, dus iedereen neemt aan dat je precies weet wat je moet doen en hoe het werkt in Nederland. Maar na twaalf jaar uit Nederland weg te zijn geweest en uit een stad als Rotterdam, voelde mij een toerist in een vreemde stad. Het zou raar zijn geweest, als dit niet zo zou zijn geweest, ja Rotterdam was erg veranderd in de laatste 10 jaar
Helaas was er geen helpdesk, die mij vertelde hoe ik terug moest emigreren naar Nederland en wat ik allemaal moest doen. Ik heb mijn mondje mee en ben rond gaan bellen om te weten te komen welke stappen ik moest nemen. Ik had geen werk en geen huis. Eerst een uitkering en een woonpas aanvragen. Dat laatste ging gemakkelijk. De uitkeringskwestie was een gesprek van anderhalf uur, waarbij de dame in kwestie mij maar vier keer heeft aangekeken. Ik heb me nog nooit zo slecht behandeld gevoeld. Aan het einde van het gesprek zat ik te huilen en dat terwijl ik zelden huil. Dit kwam zo binnen en deed zo’n pijn. Vooral omdat ze uitging van het feit dat mijn koophuis in Duitsland bij verkoop wel minimaal zesduizend euro winst op zou brengen. En dat ik daarom geen uitkering zou krijgen. Want ik zou uiteindelijk toch alles terug moeten betalen. Wat een vreemde redenatie …. of dit ook echt zo zou zijn was nog maar de vraag. Uiteindelijk kreeg ik na een paar maanden toch 300 euro per maand. Tot die tijd hebben mijn moeder, mijn broer en vrienden mij geholpen. En ben hun hier zeer dankbaar voor.
Ik had te eten en een dak boven mijn hoofd, omdat ik gelukkig bij mijn ouders terecht kon, voor even.
Mijn vader was ernstig ziek, hij had dementie. Hij vond heel moeilijk om zijn gedrag in te houden als ik in huis was. En na een paar weken vroeg hij of ik weg wilde gaan, omdat hij moeite had met zijn dementie aanvallen en schaamde zich daar voor. Zo kwam ik in het vakantiehuisje van mijn ouders terecht, een erg mooi plekje aan het water in Rotterdam, zeker in de zomer.
Ik had het niet slecht: ik had eten en drinken, een dak boven mijn hoofd en privacy. Ik was best wel gelukkig, dacht ik.
Langzaam kwam ik er achter dat ik in mijn relatie mijzelf kwijt was geraakt. Ik had geen humor meer, kon niet meer lachen. Was bot tegen vrienden. Flexibel kunnen denken en een doener zijn, waren ooit mijn sterke kanten. Nu vond ik het erg vervelend als dat gebeurde. En werd gefrustreerd als het anders ging dan mij uitkwam. Alles moest zoals ik het wilde. Ik had mezelf in de afgelopen twaalf jaar in een erg strak keurslijf geregen, met andere regels en normen en waarden, dan die ik ooit zelf had. Ik had mij totaal aangepast op de voor mij beste manier om met mijn (ex-)partner om te kunnen gaan en samen gelukkig te zijn, zonder dat er veel ruzie zou zijn. O ja, ik was geen makkelijke vrouw in onze relatie, mijn wil was wet en wat ik zei was waar, punt. Mijn passie was ruzie maken om mijn gelijk te halen, uit onzekerheid om wie ik was.
Na vijf jaar in de relatie met mijn ex, moest er iets gebeuren. Ik wilde niet meer vechten. Ik ben in 2010 de opleiding NLP Practisioner Coach gaan doen. En heb het jaar erna de opleiding NLP practioner Master Coach gedaan. En datzelfde jaar ook geassisteerd bij de NLP practioner opleiding, om mijn vaardigheden nog meer te vergroten. Hierdoor leerde ik luisteren en vragen te stellen als ik iets niet begreep. We hadden veel minder ruzie en meer communicatie. Luisteren zonder oordeel. En niet meer de gedachtes lezen van de ander hielp echt om elkaar weer beter te begrijpen. Maar toch! Zagen we elkaar al jaren niet meer echt staan en wie we waren en waren geworden. En genoten we al jaren niet meer van de mooie kwaliteiten en het lichaam van de ander. Het respect om de ander te laten zijn, in wie die was en respect naar elkaar was ook steeds minder geworden. Alles waardoor we elkaar zo lief hadden was weg na 10 jaar. Maar zoals velen blijf je proberen. Ook wij, maar na 2 jaar ging het niet meer en hadden we samen besloten een punt achter onze relatie te zetten.
Hier over na denkend, nu dat ik een half jaar terug ben, leidde tot de vraag:
WAARDOOR IS DAT GEKOMEN? WAT HADDEN WE ECHT NODIG GEHAD?
Zou onze relatie te redden zijn geweest of was het van begin af aan al gedoemd te mislukken, doordat wij beiden onszelf zoveel hebben aangepast aan de ander. Hadden we een manier moeten/kunnen vinden, zodat we wel bij elkaar konden blijven, omdat we echt veel van elkaar hielden.
Het antwoord voor mij is nu: het was gedoemd te mislukken; Ja, dat wist ik toen ook, maar voor mij gebeurt alles met een reden en ook dit avontuur was er een die ik niet had willen missen. Ik heb veel genoten en veel mooie ervaringen op gedaan. En door deze relatie moest ik aan mezelf werken, wat voor mooier cadeau kan een relatie je meegeven dan kennis over jezelf en relaties. Je kunt echt gelukkig zijn, ook als je zoveel van je eigen persoonlijkheid inlevert maar dat het fout gaat? Ja maar is dat zo erg dan? Ik vind van niet, maar dat is mijn mening.
Nu vraag je je af, had ik het anders kunnen doen? Ja, er waren twee mogelijkheden, ik had bij de eerste twijfel moeten stoppen. Maar aan de andere kant heb ik twaalf hele mooie jaren gehad. We hebben veel leuke dingen gedaan. Altijd erg veel vrienden gehad, die ook graag bij ons in Duitsland waren en regelmatig een weekend over kwamen. Ja, wij waren tussen onze ruzies en het elkaar ontwijken en ons werk best gelukkig samen.
We waren niet vrij in onszelf, ik/we miste echt iets in onze relatie maar wist toen niet wat…
NU weet ik dat wel,
ik miste mijzelf, wie ik echt was, ik was een rol gaan spelen waar ik gelukkig in was, dacht ik. En mijn partner had hetzelfde gedaan. En zo kan je het jaren vol houden. Ik zie koppels om mij heen dat ook doen in meer en in mindere maten.
Even terug naar het begin, terug in Nederland.
Na enkele maanden terug in Nederland begon het proces en vielen langzaam mijn oogkleppen af. Ik had geen idee meer wie ik was en wat ik wilde en dat zorgde ervoor dat ik mijn reis naar mijzelf en het ontwikkelen van dit programma ging maken.
Ik stelde mijzelf de vraag: wie was ik en wie ben ik nu? De vraag: wie wil ik zijn? kwam toen nog niet in mij op. Ik was onbewust de weg en het vertrouwen in mijzelf en relaties kwijt geraakt. Ik had er toen geen idee van hoe ver ik van mijzelf afstond.
Dit is wat mensen zagen (en dit zal voor sommigen heel vreemd klinken): ik was gelukkig, voelde mij heel sterk, met mij ging het goed, ik kwam er wel. Maak je maar geen zorgen, verder date ik er op los, ik zag regelmatig mijn vrienden, had te eten en te drinken, dak boven mijn hoofd, een auto en mijn laptop! Wat wilde ik nog meer? Ik was gelukkig en genoot van wat ik had.
Natuurlijk had ik soms een dipje, even een minder dagje of een paar sombere uurtjes. Dat hoort er toch ook bij, dacht ik. En ik leefde door. Zonder veel gevoel te uiten en door meestal een lach op mijn gezicht te hebben.
Dit was ik op overlevingsmodus. Dit is wat er van binnen gebeurde: mijn leven op dat moment was een gevecht naar:
- Wie ben ik NU;
- Wat wil ik nu;
- Wat is er van mijn zelfvertrouwen over;
- Hoe krijg ik werk;
- Hoe kom ik aan een huis;
- Wat is mijn passie;
- Hoe kom ik van mijn opgebouwde angsten af;
- Hoe vind ik het kind in mij terug;
- Ik was mijn lach en de clown in mij kwijt en dat deed nog wel het meeste zeer.
Ik vocht om terug bij mezelf te komen en zocht naar een doel in mij leven.
Als Coach heb ik gelukkig veel tools die ik kon gebruiken, en zette die ook voor mezelf in. Door over mijn verleden en mijn relaties na te denken en dit op te schrijven, komen er nieuwe herinneringen naar boven.
Maar ook vragen.
Over wie ben ik in een relatie. Wie ben ik zonder relatie. Waardoor zijn mijn relaties kapot gegaan. En wat had ik anders kunnen doen, eigenlijk welke eigenschappen maken een relatie juist sterk en waardoor verlies je ze?
Door schade en schande leert men, ik dus ook! Veel punten die ik in mijn eigen relaties tegen kwam, waarom het niet meer werkte en uitging, zag ik terug bij andere koppels. Dit maakte, dat ik ben gaan onderzoeken of dat bij veel stellen ook zo was.
Toen bleek dat wat ik geleerd had, ook echt bij veel relatie zo was.
IK VOND MIJN DOEL
Eigenlijk vond ik mijn missie! Ik wilde stellen helpen een tool te geven zodat ze elkaar altijd terug konden vinden.
Ik ben goed in trainingen en programma’s te bedenken, maken en schrijven dit moest gaan lukken. Hiermee zou ik stellen echt kunnen helpen die:
- Echt van elkaar houden en graag bij elkaar wilde blijven, maar af en toe elkaar even kwijt zijn en niet weten hoe je elkaar gemakkelijk weer terug vindt. In liefde en intimiteit.
- Elkaar aan het ontdekken zijn en gelijk vanaf het begin een goede basis voor hun relatie willen. Als je net een relatie hebt of je gaat trouwen en je kent elkaar nog niet zo heel goed.
- Uit de saaiheid van hun relatie willen komen door vaste patronen te doorbreken. Die elkaar echt willen herontdekken en hun passie terug willen vinden.
Voor deze stellen en vele andere,
Wilde ik een goede toolbox maken, iets waar je je hele leven wat aan zou hebben. Maar het moet simpel en leuk zijn om te doen. Het mag soms ook best serieus zijn, het moet je nieuwsgierig maken naar je partner. In liefde is aanraken en het vergroten van je libido best wel een punt om je nog gelukkiger en blijer te voelen en het mag je uitdagen om uit de comfortzone te komen waar je nu inzit.
Zo bleek het proces van verliefd worden en het proces van elkaar vervreemden of in de sleur raken elkaar te overlappen.
Nu na 5 jaar onderzoek heb ik antwoorden gevonden.
Ik kwam er achter dat: We een cruciaal iets missen, het echte persoonlijke contact met elkaar
Maar wat is dit cruciaal iets ……wat is het echte persoonlijke contact? Op welke manier ontstaat / hou je het echte in contact zijn met elkaar?
Dat is wat ik geleerd heb en getest heb met vele stellen. Dat wil ik graag met jullie delen om zo de liefde in je relatie weer terug te krijgen.
Ik ga jullie dit laten zien en laten ervaren met de online cursus van update your relationship.
Happy in je relatie in 9 stappen, zonder gedoe of een coach.
Weet hoe een gelukkige en liefde volle relatie werkt